Page 8 - Antologiya_Gencler_Yeni_Design_Son_Layout 1

Gənc yazarların ədəbiyyat almanaxı

keçməlidir, çünki bu, şeirin əsas missiyası, şairin başlıca görəvidir. Ruslanın poe k
xa rələrinin diapazonu öz fərdi ömrü qədərdir:

Götürüb üstünə adımı yazdım,
bir arxa tulladım, getdi-gəlmədi?
Mənim uşaqlığım, ahh... uşaqlığım
kağız gəmilərdə batdı, gəlmədi...

"İndi xa rələrə toxunmaq onun yaş köynəyini elektrik xə ndən asmaq kimidir"
deyən Aqşin Evrən də neoplatonik kimi çıxış edir – xa rlayır. Amma Aqşinin
xa rələri "Hələ Benəzir Bhu o ölməmişdi – Şərq anasız qalmamışdı, mən anasız
qalanda" misalında olduğu kimi, yaşıdlarından fərqlidir, ardıcıl yox, paraleldir,
diaxron yox, sinxrondur. Aqşinin poe k dünyaduyumu üçün zaman dərinliyindən
daha çox, məkan genişliyi səciyyəvidir. Onun baxış bucağından nəinki dünyanın
Pakistan və Azərbaycan adlı iki ölkəsi, ümumən varlığın üç qa – insan, dünya və
kosmos sinxron vəhdətdədir. Dördüncü – metafizik qatdan isə bu poe k kosmosa
mələklər... elə bilirsiniz "gəlir" deyəcəm, yox, yağmur kimi tökülür. Çünki sevgiyə
yerlər də, göylər də baş əyir və poeziya sevgi deməkdir:

Göyqurşağından asılmış yelləncəkdəyik,
Başını çiynimə söykəmisən
Qolumu şərf kimi dolamışam boynuna
Bizdən bir qədər aralıda oxu ətra nda rlanır Yer kürəsi;
Asta-asta parfümlü külək əsir,
Pinqvinlər bu soyuqluqdan yorulub Günəşə sarı tələsir
Buzlaqlar əriyib Afrikanın stəkanına dolur
Çə rimizin üstünə balaca mələklər yağır...
Uşaqlar atomları gizlədirlər Marian çökəkliyində
Ozon dəliyini örtürlər çərpələnglə
Nə müharibə var,
nə göz yaşı, nə də qəm.
Astaca pıçıldayıram sənə:
"Əzizim, dodağını gə r, söz deyəcəm..."

8