Türkcədən tərcümənin (istər bədii, istərsə də digər  mətnlərin) problemlərini müəyyənləşdirərkən üslub məsələsi üzərində xüsusi dayanmaq lazımdır.  Belə ki, tərcümə zamanı orijinal mətn bütöv bir vahid kimi qəbul edilir və həmin mətnin üslubi xarakteristikasının da tərcümədə bir bütöv olaraq verilməsinə, mühafizəsinə səy göstərilir.

Orfoqrafiya lüğətinin tərifi: “Orfoqrafiya lüğəti – sözlərin düzgün yazılışını bildirən, izahlı lüğətdən fərqli olaraq, yalnız yazılış qaydasını müəyyən edən dil vəsaitidir”

Orfoqrafiya lüğətinin tərifi: “Orfoqrafiya lüğəti – sözlərin düzgün yazılışını bildirən, izahlı lüğətdən fərqli olaraq, yalnız yazılış qaydasını müəyyən edən dil vəsaitidir”

(Hekayə)

Tanımadığımız məşhur azərbaycanlı yazar

Yazıçı və şairlərin həyatında onların ailələrinin, həyat yoldaşlarının böyük rolu olur. Fədakarlığı ilə tanınan bir çox qadın özünü çətin, keşməkeşli həyat yaşayan yaradıcı ərlərinə həsr edib. Onlar həyat yoldaşlarının şəxsi mühasibi, köməkçisi, stenoqrafçısı, katibəsi, hətta redaktoru olmaqla, dahi yazıçıların ədəbi yaradıcılığında çox böyük rol oynayıblar...

Ümumleksik problemlərdən biri də geniş mənada frazeoloji vahidlərlə, dildə qəlibləşmiş, sabitləşmiş sintaktik konstruksiyalarla (deyim, ifadə, atalar sözü, məsəl, hikmətli söz, aforizm  və s.) əlaqədardır. Frazeoloji vahidlər, xüsusilə atalar sözü və məsəllər mətnin tərkib hissəsi kimi çıxış etdiklərinə, yəni işlədildiyi kontekstdə aydınlaşdırıcı, dəqiqləşdirici, fikri tamamlayıcı kimi köməkçi funksiyalar yerinə yetirdiklərinə görə, tərcümələri də əslinə adekvat olmalıdır. Aydındır ki, qohumdilli olmayan xalqlarla müqayisədə qohum, xüsusilə də yaxın qohum dillərin daşıyıcıları olan xalqlar daha çox ümumi, müştərək frazeoloji birləşmələrə, atalar sözü və məsəllərə malikdir. Burada dil qohumluğu ilə yanaşı, mənşə ümumiliyi, təbiət eyniliyi, coğrafi yaxınlıq, sosial-iqtisadi, mədəni-məişət, adət-ənənə müştərəkliyi də mühüm rol oynayır.

Orfoqrafiya lüğətinin tərifi: “Orfoqrafiya lüğəti – sözlərin düzgün yazılışını bildirən, izahlı lüğətdən fərqli olaraq, yalnız yazılış qaydasını müəyyən edən dil vəsaitidir”